Twijfel

Vanmorgen stond ik enorm in twijfel. Het weer was niet al te best. Het was bewolkt en het regende wat.
Toch wilde ik graag de deur uit en had ik zo'n zin om te fotograferen. Ik ben naar de AWD gegaan en heb daar achteraf geen moment spijt van gehad. Aangekomen in de duinen was het gestopt met regenen en niet veel later kwam het zonnetje zelfs door.
Ik ben eerst naar de vogelkijkhut gewandeld. Er zwommen een aantal grote zaagbekken en een dodaars. Helaas zwommen ze niet gunstig om ze op de foto te zetten, maar het was al mooi om er naar te kijken. Na een tijdje weer verder op pad gegaan.
Ik kwam al vrij snel een damhert tegen die zich niet aan mij leek te storen.

Even later kwam in nog meer damherten tegen. Dit waren allemaal mannetjes. In de bronstijd leven de mannetjes apart, maar na de paartijd leven de volwassen mannetjes in aparte vrijgezellengroepjes. Ik trof een groep aan van ca. 6 mannetjes. Ik hield gepaste afstand. De damherten waren zich wel bewust van mijn aanwezigheid. Ze hielden me in de gaten, maar bleven rustig liggen.

Ik ben na wat foto's weer verder gelopen om verstoring te voorkomen.

Op een tak kwam ik deze opvallende zwam tegen.


Gele trilzwam


Wat ik heel opvallend vond waren de vele fouragerende vogels.
Ze kunnen zich na de sneeuwperiode weer tegoed doen aan het voedsel dat weer bereikbaar voor ze is.



Roodborst




Gaai




Door al het gefladder en gefluit van de vogels kreeg ik even het gevoel als of het al weer voorjaar was.
Elke seizoen heeft wat, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik weer naar het voorjaar verlang.

De wandeling zat er weer op en met een voldaan gevoel ging ik naar huis. Het is altijd genieten in de duinen.